گزارش برنامۀ صعود و شب‌مانی قلۀ سرکچال مورخ ۱۴ و ۱۵ تیر ۱۴۰۳

برنامۀ صعود و شب‌مانی قلۀ سرکچال مورخ ۱۴ و ۱۵ تیر ۱۴۰۳ با حضور اعضای زیر اجرا گردید:

۱- سعید صیقلانی (سرپرست) ۲- اکبر صادقی ۳- امین پروانه ۴- حامد ثقفی ۵- لیلا نوروزی ۶- زهرا رکن (گزارش) ۷- مریم عبدالهی ۸- جعفر بیر الوند ۹- سعید شیر خانی ۱۰- محسن سرابی (عکاس) ۱۱- محمد شریف پور ۱۲- حمید عسگری ۱۳- احمد کیادربندسری ۱۴- حانیه نوری ۱۵- سپیده پورحسین ۱۶- زهرا عزیزی ۱۷- حسین سلیمانی ۱۸- مهرداد محمدی ۱۹- علی طاهری ۲۰- بابک شریف پور ۲۱- سجاد علی بیگی ۲۲- فرشاد اسمعیل زاده ۲۳- داریوش نکوئیان ۲۴- نسیم جلالیان ۲۵- حسین ولی نژاد (عکاس) ۲۶- شاهرخ رفیعی ۲۷- فرشته علی بیگی ۲۸- محمد تقی ساعدی

نام برنامه: صعود و شب‌مانی در قله سرکچال
ارتفاع ابتدا مسیر: 2630متر
منطقه: استان‌تهران- شمشک- روستای سپیدستان
ارتفاع قله : 4210متر
تاریخ: 14و15تیرماه1403
وسیله دسترسی به منطقه (همراه کرایه): خودروی شخصی
وضعیت هوا: آفتابی

وضعیت زباله:
زباله‌ای در مسیر دیده نشد ولی با توجه به جمعیت بالا و غیر استانداردی که وارد منطقه می‌شود، مطمئنا فضولات به‌جا مانده زیان‌هایی بر اکوسیستم تحمیل خواهد کرد.

زمان بندی برنامه قلۀ سرکچال:

پنجشنبه 14 تیر 1403
11:30 اولین قرار در گردنه قوچک
ساعت 13 آغاز حرکت تا چشمه
ساعت 16 پناه‌گاه لجنی
ساعت 16:45 قله سرکچال 1
(در مجموع 30 دقیقه استراحت)

جمعه 15 تیر 1403
ساعت 5 تا 6 صبح حرکت به سمت قلل 2و3
ساعت 8 پناه‌گاه لجنی
ساعت 11 پارکینگ
(در مجموع یک ساعت توقف و استراحت)

مسیرهای صعود قلۀ سرکچال:
۱- مسیر غربی: گردنه دیزین – قله کلون بستک – خط‌الرأس سرکچال – قلل سرکچال ۳ و ۲ و در آخر قله سرکچال۱
۲- مسیر شرقی: روستای لالون- قله شانه شرقی – قله سرکچال۱
۳- مسیر جنوب غربی (لجنی): روستای سپیدستون – پناهگاه لجنی – قلل سرکچال ۳، ۲ و ۱

و از زاویه دیگر این کوه:
• از سمت شمال به دره دریوک و خط الراس هرزه کوه‌ها
• از سمت جنوب به منطقه فشم ، قله سرلجنی و قله آبک
• از سمت غرب از طریق یک خط الراس به قله کلون بستک
• از سمت شرق از طریق شانه شرقی به منطقه لالون ختم می شود.

وضعیت مسیر:
تمام مسیر پوشیده از پوشش گیاهی البرز مرکزی، در ابتدار مسیر جوی‌ها و چشمه نیز آب داشت. همچنین نوع و ساختار سنگی این منطقه توف یا خاکستر آتشفشانی(آذرآوار که منشا آتشفشانی دارد) و تیغه‌ها ماسه سنگ می‌باشد.

وضعیت حیات وحش و گیاهان (فقط حیوانات و گیاهانی که مشاهده شد):
منطقه پوشیده ازگونه‌های مختلف البرز مرکزی و حشرات گوناگون بود. پرنده‌هایی نظیر کلاغ نوک سرخ و کبک نیز مشاهده شد.
آیا قله صعود شد؟(در صورتی که صعود نشد در شرح صعود ذکر فرمایید.) این برنامه پیش برنامه قله دماوند بود وبا هدف شب مانی روی قله ترتیب داده شده بود که با موفقیت انجام شد. بله هر سه قله 1، 2 و 3

شرح صعود و کروکی مسیر قلۀ سرکچال:

قله سرکچال را باید از محبوب ترین قلل البرز مرکزی دانست که دلیل آن دسترسی خوب و امکان صعود آن به صورت یک روزه از تهران و نیز چشم اندازی عالی به سراسر البرز می باشد. در واقع سرکچال دارای سه قله سرکچال یک به ارتفاع 4210 متر ، سرکچال دو 4152 متر و سرکچال سه 4124 متر می باشد. این قلل از طریق دو زین اسبی نسبتا کوتاه به یکدیگر وصل می شوند. در زمان صعود از مسیر معمول کوه ابتدا در قله سرکچال سه قرار می گیرید و سپس با تراورس به سمت راست به سمت قله دوم و سپس قله اصلی می روید.

این مسیر از روستای شمشک میدان سپیدستان آغاز می شود. در اینجا حرکت به سمت کوچه باغهای کوه روبه قله سرکچال ادامه می یابد. مسیر دارای یک پا کوب مشخص می باشد که در واقع روی دامنه های جنوبی این کوه و از زیر دیواره سرکچال با شیبی متوسط حرکت کرده و چند دره را می برد. دقت داشته باشید که این مسیر در اکثیر اوقات زمستان در معرض خطر جدی بهمن قرار دارد. سپس در ادامه مسیر پناهگاه لجنی در ارتفاع 3540 متری قرار گرفته است. این پناهگاه روی یک قسمت سنگی واقع شده و تقریبا گنجایش 15 تا 20 کوهنورد را دارد. از اینجا مسیر به سمت شمال تغییر جهت داده و روی یال به سمت قله سرکچال یک حرکت می کند. پس از صعود سرکچال سه هم به چرخیدن به سمت راست قلل دو و نهایتا بلندترین قله این مجموعه صعود می شوند.

** اولین قرار تیم پنجشنبه ساعت 11:30 دقیقه در گردنه قوچک گذاشته شد و با حضور اکثریت به سمت روستای سپیدستان حرکت کردیم. خودروها در میدان توقف کردند و افراد مشغول آماده‌سازی خود، کوله‌ها و تقسیم بار شدند و تیم راس ساعت یک با سرقدمی آقای کیادربندسری حرکت خود را آغاز کرد. پس از حدودا دو ساعت به چشمه رسیدیم که یک استراحت کوتاه داشته و سپس به سمت پناهگاه لجنی به راه افتادیم. پس از یک ساعت به پناهگاه رسیده، توقفی داشته و سپس با قدم‌هایی آهسته و پیوسته، یال با شیب نسبتا تندی را به سمت قله ادامه دادیم. ساعت 18:45 بر روی قله سرکچال 4124متری ایستادیم. همان جا مشغول برپایی چادرها شدیم که متاسفانه کیسه خواب یکی از بچه‌ها به دلیل سهل‌انگاری به دره پرتاب شد دو نفر با وجود خستگی زیاد به دنبال آن رفتند که موفق به پیدا کردن آن نشدند. این شد که یکی از چادرها سه نفری خوابیدند تا گرمای مورد نیاز برای دوستی که کیسه خواب نداشت بهتر فراهم شود.
کوهستان با هوایی مطبوع و نسبتا خنک، با وزش باد بسیار ملایم و آسمانی پرستاره شب‌مانی دلپذیری را برای‌ ما به ارمغان آورد. به امید صعودی امن به قله دماوند.

صبح جمعه ساعت 5 صبح کوله‌ها آماده به سمت دو قله دیگر به راه افتادیم که حدودا بعد از یک ساعت روی بلندترین قله سرکچال به ارتفاع 4210 متری ایستادیم. این صعود را به مناسبت ازدواج دو زوج عزیز باشگاه به خانم حانیه نورورزی و آقای فرشاد اسماعیل‌زاده / خانم مریم عبدالهی و آقای رضا دشتی تقدیم کردیم.

استارت فرود ساعت 6:30 دقیقه زده شد. حدود ساعت 8 به پناهگاه لجنی رسیدیم. اما در مسیر یکی از افراد از ناحیه کتف دچار حادثه شد. که خوشبختانه با کمک فردی از تیم دیگر امداد اولیه صورت گرفت. وسایل کوله را بین افراد تیم تقسیم کردیم همچنین تیم به دو قسمت تبدیل شد که مصدوم با سرعت کمتر و احتیاط بیشتر به پایین بیاید. با این حال همگی ساعت 9:45 به چشمه رسیدیم.
در همین مکان آقای صیقلانی ارزیابی از تیم داشتند که بتوانند توانایی افراد را برای شرکت در برنامه دماوند محک بزنند و حضور افراد را به جبهه مناسب برای صعود ثبت کنند.
خدارو شکر کلیه هم‌نوردان به سلامت به پارکینگ رسیدند و برنامه ساعت 11 پایان یافت.
با تشکر از سرپرست برنامه، آقای صیقلانی عزیز که این برنامه را با نیت یک کار گروهی و تیمی برگزار کردند.

در پایان می‌خواهم نکته‌ای را در رابطه با جایگاه ورزش کوهنوردی در تعریف اکوتوریسم پایدار بیان کنم.
اکوتوریسم شکل پایدار گردشگری مبنی بر طبیعت است که تمرکز اصلی آن بر تجربه و درک طبیعت و یادگیری درباره آن است. مدیریت اکوتوریسم به گونه‌ای است که پیامدهای منفی حاصل از آن ناچیز است و منافع آن بر جوامع بومی به بیشترین میزان خود می‌رسد. از آنجا که شالوده اکوتوریسم بر توان‌های طبیعی استوار است، در حفاظت از ویژگی‌های طبیعی نقش موثری دارد.

اصول اکوتوریسم در هفت بند تعریف شده که من به یک بند آن اکتفا می‌کنم.
” سفر، کمترین اثر منفی را در طبیعت و فرهنگ منطقه مورد بازدید داشته باشد.”

با این تعریف رشته کوهنوردی در زیر شاخه اکوتوریسم از شاخه طبیعت گردی(گردشگری بر پایه طبیعت) قرار دارد.
با توجه به فصل مناسب برای صعود به قله دماوند و علاقه‌مندی کوهنوردان به این سفر، تیم‌ها برنامه‌های گوناگونی برای توان افزایی به قلل مختلف برگزار می‌کنند. اما جمعیت بالای علاقه مندان از ظرفیت مکان بسیار بیشتر است و این موضوع می‌تواند در درازمدت منجر به صدماتی به محیط‌زیست و جامعه محلی شود. تجربه ما در روز جمعه مواجهه با تیم‌هایی بالغ بر بیش از 40 نفر بود.

فضولات انسانی، رها کردن زباله، از بین رفتن پوشش گیاهی، آلودگی صوتی، ناامنی منطقه و … ازجمله صدماتی است که می‌تواند به طبیعت کوهستان وارد شود.

بنابر آئین‌نامه باشگاه‌های کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی و آئین نامه مربی ‌راهنمایان کوهستان مصوب کمیسیون ماده ۵ و دفتر آموزشی وزارت ورزش و جوانان مبنی بر فعالیت‌ کوهنوردی تیم‌های باشگاه‌ها، به آگاهی می‌رساند به منظور حفظ ایمنی تیم‌های ورزشی تعداد ظرفیت مجاز هر تیم؛ در مسیرهای کوه‌پیمایی و کوه‌نوردی با حداکثر ١٢ نفر شامل یک مربی مرتبط (یا مربی‌‌ راهنمای مرتبط) و یک سرپرست و در فعالیت‌های فنی در محیط‌های تمرینی و آموزشی با حداکثر ۵ نفر شامل یک مربی مرتبط (یا مربی راهنمای مرتبط) می‌باشد.

سخن را کوتاه می‌کنم، من به عنوان عضو کوچکی از باشگاه همت شمیران تقاضا دارم با توجه به رسالتی که باشگاه ما بعهده دارد و به سوی تحقق ارزش‌هایی در جامعه حرکت می‌کند به این امر نیز توجه داشته باشد و به عنوان پیشکسوت در جهت اکوتوریسم پایدار، برای حفظ منابع با ارزش کشور به ظرفیت برنامه‌ها نیز توجه کند و اهمیت این موضوع را از طریق اطلاعیه‌ها و گزارش‌ها به دیگر افراد و باشگاه‌ها گوشزد کند.