گزارش برنامۀ غار بورنیک مورخ ۸ اردیبهشت ۱۴۰۲

ارتفاع ابتدا مسیر: 1800 متر
منطقه: 6 کیلومتری جنوب روستای هرانده در فیروزکوه

ارتفاع غار: 2030 متر
تاریخ: 08/02/1402

اعضاء شرکت کننده:

1- فرمیسک ناصر زاده (سرپرست-عکاس)
2- مرتضی صحرایی
3- اکبر صادقی ( عکاس)
4- امیر کریم نیا
5- مهدی فراهانی شاه آبادی
6- حانیه نوری (گزارش)

وسیله دسترسی به منطقه (همراه کرایه): خودرو شخصی

وضعیت هوا: آفتابی

زمان بندی برنامه: (اول مسیر-دره-سریال-جانپناه – قله و …)
6:45 – شروع از روستای هرانده
7:30- صبحانه در دشت بورنیک
8:50- ورودی غار
10:15- خروج از غار
12:00- اتمام برنامه

وضعیت مسیر: دارای مسیر پاکوب در تمام طول راه و عبور از میان باغ های روستا و نیزارها و چمنزارها و روخانه نمرود.

وضعیت حیات وحش و گیاهان (فقط حیوانات و گیاهانی که مشاهده شد): از همان ابتدای مسیر صدای زیبای پرندگان به گوش میرسید و در طول مسیر درختان تبریزی و درختان سیب و زرشک در کناره ها دیده میشد بعد از گذر از پای کوه گیاه کاکوتی با عطر خوشی که دارد دیده میشد .

وضعیت زباله: در میانه راه مقادیر کمی زباله مشاهده شد ولی در طول مسیر و داخل غار محیط کاملا پاکیزه و عاری از هرگونه زباله ای بود.

آیا قله صعود شد؟(در صورتی که صعود نشد در شرح صعود ذکر فرمایید.) برنامه غار بود که با موفقیت اجرا شد

شرح صعود و کروکی مسیر:
ساعت 6:45 از روستای هرانده شروع به حرکت کردیم از همان ابتدای مسیر پاکوب مشخص بود و طبیعت بسیار زیبایی قابل مشاهده بود. پس از طی مسافتی به رودخانه زلال و زیبای نمرود رسیدیم و در ساعت 7:30 در همان جا برای صرف صبحانه توقف کردیم. بعد از 15 دقیقه شروع به حرکت کردیم و به پای کوهی رسیدیم که غار در بالای آن قرار گرفته است سپس در کنار رودخانه به سمت بالا حرکت کرده و با قرار گرفتن در ارتفاع چشم انداز زیبایی از دره بورنیک قابل مشاهده بود سپس در ساعت 8:50 به دهانه غار رسیدیم و دقایقی توقف کردیم برای اضافه کردن لباس و در آوردن چراغ پیشانی سپس به داخل غار وارد شدیم در ابتدای ورود 148 پله پایین رفته و هرچه به پایین تر نزدیک میشدیم ارتفاع پله ها بیشتر میشد داخل غار هوا کاملا خنک بود و قطرات آبی از گوشه و کنار آن چکه میکرد به پایین که رسیدیم وارد تالار اول یا تالار بیرونی شدیم و دو راه از سمت چپ و راست پیش رویمان بود و اعضا گروه پشت سر سرپرست ابتدا وارد سمت راست تالار اول شده بعد از اندکی بالا و پایین رفتن از تخته سنگ های بزرگی که با لایه هایی از خاک رس پوشیده شده به تالاردوم رسیدیم که دالانی در انتهای سمت راست آن قرار گرفته بود که به چاهی میرسید و در آنجا استالاگتیت های زیبایی قابل مشاهده بود سپس مسیر را برگشتیم و از تالار بیرونی به
سمت چپ حرکت کرده تا وارد تالار سوم شویم که این بخش از غاردارای شیب بسیار تندی سنگلاخی و لغزنده است که عمیق ترین بخش غار در این تالار میباشد و رسوب‌های استوانه‌ای یا مخروطی شکل به‌شکل قندیل بر سقف یا دیواره‌های این غار قابل مشاهده بود پس از دقایقی بازدید از این تالار به سمت بالا حرکت کرده ودر نهایت ساعت 10:15 از دهانه غار خارج شده وراه برگشت را پیش گرفته و در نهایت ساعت 12 ظهر برنامه به اتمام رسید.

تاریخچه غار بورنیک:

طبق اندازه‌گیری‌هایی که تاکنون انجام شده‌اند، طول غار را ۳,۴۷۰ متر نشان می‌دهند و از همین رو، این غار عنوان طولانی‌ترین غاراستان تهران و چهارمین غار طولانی ایران را به خود اختصاص داده است. این غار یکی از سکونتگاه‌های انسان‌های
غارنشین بوده است و ارزش باستانی نیز دارد.
این غار به‌دلیل برخورداری از ویژگی‌های خاص زمین‌شناسی، یکی از مقاصد ژئوتوریسم به حساب می‌آید. ارزش‌های تاریخی و باستان‌شناسی غار در کنار ارزش‌های زمین‌شناسی و تفریحی باعث شده‌اند تا در تاریخ هفت مهر ۱۳۸۱ هجری شمسی با شماره ثبت ۶۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار بگیرد.
کلمه‌ بورنیک به معنی مکان امن و جان‌پناه است. جالب اینکه دهانه غار از دیدها پنهان است و در نزدیکی رودخانه قرار دارد.
این غار دردوران پیش از تاریخ به‌عنوان محلی برای زندگی استفاده می‌شد و پس از آن پناهگاهی در مواقع خطر بود.
مردم بومی منطقه این غار را با نام پور نیک نیز می‌شناسند. پور در لهجه محلی به‌معنای گودال به کار می‌رود و ترکیب آن با نیک می‌تواندتعبیری از گودال یا چاله خوب یا دخمه بزرگ باشد. احتمال می‌رود که مردم در گذشته عنوان دخمه یا گودال را به‌دلیل عمق و ژرفای غار بهآن نسبت داده باشند.

از جاذبه های غار بورنیک میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تخته‌سنگ‌ها: تخته سنگ‌های بزرگی در غار بونیک وجود دارد که با لایه‌ای از خاک رس پوشیده شده و تصویر خاصی ایجادکرده‌اند. تخته‌سنگ‌های بزرگی در کف تالارهای اول و سوم غار قرار دارند که روی بعضی از آن‌ها با لایه‌های خاک رس مرطوبپوشیده شده است.
استالاکتیت‌‌ها: رسوب‌های استوانه‌ای یا مخروطی شکل به‌شکل قندیل بر سقف یا دیواره‌های غارهای آهكی شکل گرفته‌اند و بستهبه نوع موادشان، رنگ خاص خود را دارند. در بورنیک چکنده‌ها به رنگ نخودی دیده می‌شوند.
استالاگمیت‌ها: استالاگمیت‌ها در اثر چكیدن قطرهای حاوی مواد معدنی و رسوب كلسیم كربنات ایجاد می‌شوند. چکیده‌ها در غاربورنیک به رنگ‌های گل‌کلمی، نخودی، سفید و صورتی و میخی شکل هستند و با ظاهر خاصشان عامل تمایز بورنیک با سایرغارها شده‌اند.