گزارش برنامۀ صعود قلۀ پهنه حصار مورخ ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

برنامۀ صعود قلۀ پهنه حصار مورخ ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور اعضای زیر اجرا گردید:

۱- مهرداد محمدی (سرپرست و گزارش) ۲- علی محمد زاده ۳- حمید کریمی ۴- الهه همتی ۵- محمود محمدی

ارتفاع ابتدا مسیر: روستای واریش ۲۲۱۰ متر
منطقه: تهران – وردیج – واریش
ارتفاع قله: ۳۳۷۵ متر

وسیله دسترسی به منطقه (همراه کرایه): خودرو شخصی – ۲۰ هزارتومان هزینه پارکینگ هر ماشین

وضعیت هوا: ابری و مه آلود و بارانی

زمان بندی برنامه قلۀ پهنه حصار:

۵ صبح ابتدای جاده وردیج واریش
۵:۳۰ حرکت از روستای واریش
۶:۳۰ صرف صبحانه کنار چشمه ابتدای مسیر
۹ رسیدن به دشت
۱۰:۱۵ قله چشمه شاهی
۱۰:۳۰ قله پهنه حصار
۱۰:۴۵ فرود از قله
۱۲ رسیدن به دشت
۱۴ چشمه ابتدای مسیر
۱۴:۴۵ پارکینگ ابتدای مسیر

وضعیت مسیر: به دلیل بارندگی شب گذشته بخش‌‌هایی گل‌آلود بود و در ارتفاعات بالاتر مسیر برفی و به دلیل بارش در روز برنامه مسیر برگشت نیز گل‌آلود شد

وضعیت حیات وحش و گیاهان (فقط حیوانات و گیاهانی که مشاهده شد): ردپای گرگ و گراز دیده شد و به دلیل مه زیاد جانوارن دیگر قابل مشاهده نبودند

وضعیت زباله: در مسیر زباله نبود

آیا قله صعود شد؟(در صورتی که صعود نشد در شرح صعود ذکر فرمایید.) صعود شد

شرح صعود و کروکی مسیر قلۀ پهنه حصار:

صعود در هوایی ابری از پارکینگ روستای واریش آغاز شد. با پایان یافتن مسیر آسفالت وارده جاده خاکی شدیم که به دلیل بارندگی شب گذشته تا حدودی گل‌آلود شده بود. پس از یک ساعت از ابتدای مسیر به چشمه رسیدیم و باران خیلی ریزی می‌بارید. به دلیل بارندگی و گل‌آلود شدن آب چشمه قابل استفاده نبود مگر به ضرورت. پس از صرف صبحانه دوباره حرکت را آغاز کردیم و از تپه‌های بالای دشت گذشتیم و کم‌کم ارتفاع گرفتیم تا به یک دوراهی رسیدیم. راه دست راست که در زمان فرود از آن برگشتیم راه ساده‌تری بود ولی ما از سمت چپ رفتیم و یک‌کم دست به سنگ شدیم غافل از اینکه نیاز به دست به سنگ شدن نبود و از شکاف بین دو صخره که آب رودخانه در آن جریان داشت به راحتی می‌توانستیم به سمت بالا صعود کنیم. کمی بعد شکاف یک نردبان قرار دارد برای تسهیل صعود کوهنوردان و عبور از مسیر صخره‌ای. با پایان مسیر صخره‌ای به مسیر خاکی رسیدیم که به دلیل بارندگی گلی شده بود و گام‌برداری از حالت عادی انرژی بیشتری می‌برد. همراهانی که تا اینجای برنامه از باتوم استفاده نکرده بودند باتوم‌های خود را به کار گرفتند. مسیر را ادامه دادیم تا به دو راهی صعود به قله بارو و مسیر تراورسی رسیدیم. بالای قله بارو مه گرفته بود. از مسیر سمت راست به سمت دشت بالا حرکت کردیم وکم‌کم ارتفاع می‌گرفتیم. تمام مسیر تا دشت بالا و در ادامه در مه پیمایش کردیم ولی مه غلیظ نبود. پیش از آنکه به دشت بالا برسیم و در پایین قله بارو مسیر برفی و نامشخص بود. کمی جست‌وجو کردیم و مسیر درست را پیدا کردیم. ابتدای دشت بالا به پاکوب رسیدیم و با سنگ مسیر راعلامت‌گذاری کردیم تا در برگشت راهنمای ما باشد. وارد دشت شدیم و صدای رودخانه شنیده می‌شد و کم‌کم رودخانه مشاهده شد. کنار روخانه حرکت کردیم. به جایی از دشت رسیدیم که باید بنای امام‌زاده دیده می‌شد ولی به دلیل مه‌آلود بودن نتوانستیم بنا را ببینیم. در راه برگشت که مه رقیق‌تر شد بنا را هم دیدیم. به توجه به برفی بودن و نامشخص بودن مسیر در ادامه به کمک اپلیکیشن‌های موبایل به سمت قله حرکت کردیم. کمی جلوتر که رفتیم چند کوهنورد از دور مشاهده شدند که از مسیر روستای خور به سمت قله آمده بودند. ما به سمت یالی که کوهنوردان را دیدیم رفتیم و به اولین قله رسیدیم که فکر می‌کردیم پهنه‌حصار است ولی قله چشمه‌شاهی بود. باز هم به کمک اپلیکیشن موبایل مسیریابی کردیم تا سرانجام به قله پهنه‌حصار رسید. ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه بود و حدودا ۵ ساعت طول کشید تا به قله برسیم. پس از استراحت فرود آمدیم ولی این‌بار می‌خواستیم از پایین قله فرود بیاییم که به دلیل حجم زیاد برف نمی‌توانستیم. کمی جلوتر رفتیم ولی داشتیم به سمت آبشار سنگان می‌رفتیم. توقف کردیم و همزمان شاهد بارش تگرگ بودیم و تصمیم بر این شد که از همان مسیر صعود فرود آییم. برگشتیم واز قله‌های پهنه‌حصار و چشمه‌شاهی گذشتیم و ارتفاع کم کردیم. به دشت رسیدیم و مه کمتر از زمان صعود بود ولی در عوض بارندگی بیشتر شد. به انتهای دشت که رسیدیم از علامت‌های سنگی که گذاشته بودیم استفاده کردیم و از مسیر منحرف نشدیم. پس از عبور از دور قله بارو به دره‌ای رسیدیم و از آن فرود آمدیم. در ادامه از مسیر سمت راست نردبان که ابتدا به آن اشاره کردم فرود آمدیم. از آنجا درختان کنار چشمه نمایان شدند. در حال ارتفاع کم کردن بودیم و در بالای چشمه باران شدت گرفت و حدودا ۱ ساعت ادامه داشت تا ساعت ۱۴:۴۵ که به روستا رسیدیم. حدود ۲۳ کیلومتر پیمایش داشتیم و ۱۱۶۵ متر هم ارتفاع گرفتیم.