گزارش برنامۀ خط الراس گل‌گل به سن‌بران ۱۲ خرداد ۱۴۰۲

ارتفاع ابتدا مسیر: 1570 متر (روستای طیان)
منطقه: استان لرستان، شهرستان ازنا

ارتفاع قله: گُل گُل: (4050) / سِن بُران: (4150)
تاریخ: 11 و 12 خرداد 1402

اعضاء شرکت کننده:
۱- امیر شرافتی (سرپرست) ۲- سید حسین معینی فر ۳- علی الماسی ۴- مهدی حسینی ۵- مهدی مشایخی (عکاس-گزارش)

وسیله دسترسی به منطقه: وسیله نقلیه شخصی

وضعیت هوا: صاف و آفتابی

زمان بندی برنامه: 5:00 (روستای طیان) – 7:10 (جانپناه گُل گُل) – 9:45 (جانپناه چال کبود) – 12:00 (قلّه گُل گُل) – 15:10 (قلّه سِن بُران) – 21:15 (روستای طیان)

وضعیت مسیر:
مسیر تا جانپناه چال کبود، پاکوب مشخّص داشت و بعد از آن هم تا خطّ الرّاس، پیمایش در برف انجام میگرفت.
بر روی خطّ الرّاس هم بعضی از مسیر پاکوب شده و در بسیاری از نقاط، سنگ چین راهنما قرار داده شده بود.
دو قسمت از مسیر هم با نصب سیم بکسل، ایمن سازی شده بود.
وضعیت حیات وحش و گیاهان:
در اشترانکوه پسته کوهی به فراوانی یافت می‌شود و پوشش گیاهی متنوع آن اعم از گون، ریواس و استپ‌ ها در شیب ملایم بعضی نقاط و گل‌ های طبیعی و خودرو می باشد.
گونه ‌های جانوری آن می‌توان به خرس قهوه‌ای، روباه، کفتار، گراز، گرگ خاکستری، بُز کوهی، قوچ و از پرندگان می‌توان به عقاب، کبک، جغد، اردک و شاهین اشاره نمود که همگی تحت حفاظت محیط زیست می ‌باشند.

وضعیت زباله: متاسّفانه در کنار جانپناه ها، زباله موجود بود.

آیا قله صعود شد؟ بله

شرح صعود و کروکی مسیر:
ظهر روز پنجشنبه 11 ام خرداد، از میدان آرژانتین به سمت استان لرستان حرکت کردیم. غروب آفتاب به شهر “ازنا” رسیدیم و در اقامتگاه محلی، استراحت کردیم و شام خوشمزه ای خوردیم. 4 صبح جمعه به سمت روستای “طیان” حرکت کردیم و پس از آماده شدن، راس ساعت 5:00 گروه شروع به حرکت کرد.
از طریق مسیر پاکوب مشخّص به سمت جنوب غربی، از روستا خارج شدیم. از سربالایی تپه ماهورها و عرض چند جوی آب گذشتیم. در حالی که نمای خطّ الرّاس اشترانکوه از دور دست ها پدیدار می گشت و ما رفته رفته به آن نزدیکتر می شدیم، ساعت 7:10 به جانپناه “گُل گُل” و چشمه ی آن رسیدیم. قدری استراحت کردیم و از آب گوارای چشمه نوشیدیم و به سمت “گُرده ماهی” به راه اوفتادیم. این یال، شیب نسبتا زیادی دارد و در میانه آن تخته سنگ بزرگی به نام “سنگ مثقال” قرار دارد که صاعقه آن را از وسط به دو نیم کرده بود! ساعت 9:45 به جانپناه “چال کبود” رسیدیم و باز هم چند دقیقه ای استراحت کردیم. در اینجا مسیر به دو قسمت تقسیم میشود: از سمت راست جان پناه، مسیر قلّه “گُل گُل” و از سمت چپ آن مسیر قلّه “سِنبُران” می باشد. پس تیم ما جهت سوار شدن بر روی خطّ الرّاس، به سمت راست حرکت کرد. تمامی مسیر خطّ الرّاس، تقریبا دست به سنگ بودیم و این کار لذّت پیمایش را دو چندان میکرد. ساعت 12:00 به قله “گُل گُل” رسیدیم. کمی استراحت کردیم و سپس ادامه ی خطّ الرّاس را به سمت قلّه “سِنبُران” پیمایش نمودیم. در دو جای مسیر، “سیم بکسل” جهت ایمنی و اطمینان خاطر کوهنوردان نصب شده بود و بالاخره ساعت 15:10 به قله “سِنبُران”، بام لرستان صعود کردیم. پس از چند دقیقه استراحت، از مسیر گُرده ای قلّه (ادامه ی خطّ الرّاس) به “چال کبود” برگشتیم و بلافاصله به سمت جانپناه اول (گُل گُل) سرازیر شدیم. در اینجا باز هم به استراحت پرداختیم و در هنگام بازگشت به روستا، از نورِ ماهِ کامل، حظّ فراوان بردیم. در نهایت ساعت 21:15 به روستا رسیدیم و برنامه خاتمه یافت.

گزارش تصویری از برنامه:

اجرای برنامۀ خط الراس گل‌گل به سن‌بران ۱۲ خرداد ۱۴۰۲